باغ گیاه شناسی ملی ایران

باغ گیاه شناسی ملی ایران یکی از باغ های گیاه شناسی است که در یکی از غربی ترین نقاط شهر تهران، در منطقه چیتگر و در محله سروآزاد قرار دارد. این باغ زیر نظر موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور اداره می شود. عملیات اجرایی باغ گیاه شناسی ملی ایران در سال 1347 با واگذاری قطعه زمینی از مراتع ملی شده در اراضی چیتگر واقع در کنار اتوبان تهران کرج آغاز گردیده و مراحل نهایی خود را طی می کند. مساحت باغ حدود 145 هکتار است. ارتفاع آن از سطح دریا 1320 متر بوده و دارای آب و هوای نیمه خشک و میزان بارندگی متوسط سالیانه حدود 240 میلیمتر است. حداکثر دمای هوا در ماههای تیر و مرداد به 43–42 درجه سانتیگراد و حداقل دمای هوا در زمستان به پائین تر از 10- درجه سانتیگراد می رسد.

طرح جامع باغ گیاه شناسی ملی ایران به گونه ای پیش بینی شده که نشان دهنده الگویی از باغ ایرانی باشد. به این منظور یک میدان در مرکز باغ پیش بینی شده که چهار بلوار در چهار سو به آن می پیوندد. در این باغ 64 گونه درخت و درختچه از اقلیم هیرکانی و همچنین 240 گونه گیاهی از اقلیم البرز، 42 گونه چوبی و 30 گونه علفی از اقلیم زاگرس و 23 اجتماع گیاهی و حدود 40 گونه گیاهی از اقلیم کویری و بیابانی ایران وجود دارد. اقلیم چین و ژاپن، اقلیم هیمالیا، اقلیم قفقاز، اقلیم سیبری و آمریکا و باغ های اروپایی هم از اقلیم های جهانی این باغ هستند. گونه های موجود در آن عبارتند از:

• اقلیم هیرکانی (لیلکی، انار وحشی، افرا، سیاه ال، انجیلی و به وحشی)
• اقلیم البرز (پونه، آویشن، ثعلب، توتیا، نعناع چمنی، گزنه، شیپوری، گلپر، سنبل صحرایی، زنبق، خیارک)
• اقلیم زاگرس (بلوط ایرانی (برودار)، مازودار، ویول، زرشک، سنجد، گلابی وحشی، مو، بید، سپیدار، ارغوان، سیاه تلو، زبان گنجشک و زالزالک)
• اقلیم هیمالیا (کاج کاشفی، سدروس و بلوط همیشه سبز)
• اقلیم منطقه قفقاز و آسیای میانه (مازو، آوری، افرا و بارانک)
• اقلیم آمریکا (دارتالاب، کاج تدا و درختان و درختچه های پهن برگ)